Nog enkele zomerfoto’s en verhalen voordat de herst begint….
Een dag na het schrijven van het vorige blogbericht zijn we met de honden naar zandvoort gegaan. Het was 1 van de warmste zomerdagen van dit jaar, en ik voelde me bij voorbaad al schuldig dat het te warm zou gaan worden voor de honden.. maar dat was nergens voor nodig! Dankzij een luifel die mijn vader had neergezet en af en toe af koelen in de zee, hijgde de honden niet eens. Niks te warm, ze genoten vollop, wij dus ook! Het was op het hondenstrand bij IJmuiden, er liepen dus veel honden en Enzo ging daar super goed mee om. Het was niet te druk en Enzo kon de hele dag lekker los lopen, want hij luisterde super. Op 1 stunt na dan, hij liep richting wat mensen die verderop zaten, wilde zich weer omdraaien, maar zag toen dat ze naar hem lachte, nou dan moet hij even ‘hallo zeggen’ hoor. Hij rende erheen, begroete de mensen en.. ja hoor.. pakt hij een slipper en rent er mee naar ons toe! Die mafketel! Enzo loopt graag met schoenen en pantoffels rond, al van pup af aan, waarschijnlijk omdat hij daar steun uit haalt.
De laatste week van augustus zijn we met zn vieren gaan kamperen in de Belgische ardennen. Lekker gewandeld, kayakken en de omgeving verkend. Tekst is hierbij niet nodig, foto’s zeggen meer 🙂
Ons plekje
De eerste dag, Kim kookt in onze keuken..
Samen slapen..
Uitzicht vanuit de tent
Op de kayak.. helaas geen foto waar we alle 4 op staan..
Benji zat voorop
En ik achteraan
Dobbere op de rivier waaraan we stonden
BBQ-en hoort er natuurlijk ook bij
Enzo en de ganzen
Spelenn
Even poseren tijdens een wandeling
Stukje ardenne
Na een flinke wandeling
Ons tentje
Stoere mannen
Leuk koetje
Wat wil een hond (en hondenbaasje) nog meer?
Een paar dagen na deze vakantie reden we weer naar het zuiden, dit keer naar Limburg voor een workshop bij Karin. Enzo was was bij het begin wat nerveus.. waarschijnlijk door de lange autorit en gehaast van ons doordat we te laat waren, en hij begint een
echte reu te worden, hij houdt zich meer bezig met markeren en begint echt last van zijn hormonen te krijgen.. maar alle oefeningen deed hij super en met wat afleiden ging het allemaal goed en was het een hele leuke dag.
En de laatste belevenis van Enzo die ik in dit blogbericht wil vermelden is het dagje dierentuin van gister. Geen geweldig weer, maar wel lekker rustig. Enzo vond het wat gek, al die rare geluiden en geuren, maar reageerde niet tot nauwelijks op de dieren, die zelf ook niet op Enzo reageerde. Wat hij wel erg spannend vond waren de beelden van dieren. Die staren zo hé. We hebben ook even wat gegeten in het restaurant waar Enzo precies weet wat hij moet doen.. rustig gaan liggen onder stoel/tafel totdat het vrouwtje ‘ga je mee’ zegt en voorbij stuiterende kinderen negeren. Voorbeeldig hondje 🙂
Op de reddingshonden vereniging zijn we bezig Enzo gek te krijgen voor de bal, gaat al iets vooruit.
Op de woensdagen trainen we appél en behendigheid toestellen en op zondags is het speuren / zoeken in het bos of puin. Erg leuk! 😀
Enzo & Bilou 