Alweer 4 maanden woont Bilou bij ons, 6 maanden oud is ze en al 19,5kg aan gewicht. Wat hebben we al veel mee gemaakt met haar! Ze gaat zeer regelmatig met mij mee naar werk (Hulphond Nederland) waar ze goed haar rust kan pakken, het mantrailen doet ze zooo onwijs gaaf en we zijn leuk bezig met o.a. balans en coördinatie oefeningetjes.. als een echte Hollander vindt ze alles leuk om te doen. Gisteren nog haar 1e show gelopen waar ze beste pup werd en zo veel andere leuke dingen alweer.. De tijd gaat zo vreselijk snel en ze is zo onwijs leuk.
Mensen vragen mij waarom ik weinig berichten post in dit weblog over Bilou. Dit komt doordat ik het druk heb met andere dingen, maar vooral ook omdat het erg dubbel voelt. Het voelt voor mij niet goed om steeds maar blije berichten te posten over Bilou, terwijl ik Enzo de laatste maanden zo hard zie aftakelen…
Nog amper een jaar geleden genoten we nog zo van samen lange mountainbike tochten maken… vandaag de dag kan hij 3x per dag hooguit 5 min aangelijnd wandelen. Hij heeft veel pijn, poepen, plassen en lopen gaat moeizaam en de dingen die hij vroeger graag deed gaan allemaal niet meer… maar hij is het daar totaal niet mee eens hoor, hij zou werkelijk alles, maar ook echt alles nog doen voor me als ik dat van hem zou vragen. In zijn kop is hij altijd nog die powervolle krachtpatser. Mantrailen is nog steeds zijn lust en zijn leven, soms doe ik nog een heel kort spoortje met hem en dan zie je zijn ervaring en de lol die hij er in heeft, hij gaat door, al zou hij zijn lichaam moeten meeslepen.. maar eenmaal bij het slachtoffer kan ik hem naar de auto dragen.
Mijn mooie man.. die mij telkens weer komt troosten als ik verdriet om hem heb.. Als hij mij aankijkt zie ik de pijn in zijn ogen en tegelijk ook die blik van ‘niks aan de hand hoor vrouwtje, gaan we wat leuks doen?’ … Hij is nog echt te jong en dit gaat mij echt veel te snel… maar ik kan het niet stoppen.
In huis speelt hij super leuk met Bilou. Liggend met de bekken stoeien of Bilou die hem uitdaagt om een speeltje af te pakken, super schattig. Enzo is haar grote voorbeeld, alles wat hij doet of wat hij heeft, wilt zij ook. Dat ze maar nog heel, heel veel van hem mag leren…
Wat een heerlijk stoer hondje is het. Heel vrij en open.
Het is er wel eén die zich graag van zich laat horen. Ze is waaks in huis en blaffende honden wordt naar terug geblaft. Inmiddels bekende blafjes in de tuin van buurhonden niet meer.
De eerste nachten hebben we beneden geslapen en zij in haar rennetje. Vanaf de derde nacht slapen we boven. Geen probleem. Ze houdt het droog tot een uurtje of vijf, eens kijken of dat morgen tot zes uur goed gaat.
Ze heeft al een hele hoop meegemaakt deze eerste week.
In de eerste dagen in huis kennis gemaakt met o.a. de stofzuiger en grasmaaier.
De derde dag samen met Marjon mee geweest naar de intratuin. We hadden de doggyride mee, want zijn nog best veel prikkels voor een hondje van 8 weken oud. Ze liep er heel vrij rond, maar op de helft raakte haar koppie wel vol en kon ze het erg waarderen om in de doggyride te liggen. Even wat gegeten terwijl ze sliep.
Zondag was het helemaal een drukke dag. Wij zijn naar het WK van de Hollandse herder geweest in Roden. Lange autorit en veel drukte. Denise, de fokster en een zusje en 3 broertjes waren er ook. Wat was Bilou blij om Eshra (zus Enzo), Ivy (mama) en Denise weer te zien! Verder veel drukte en veel honden natuurlijk, maar mevrouw heeft voornamelijk heerlijk liggen slapen in de doggyride.
Eshra is trouwens 1e geworden met de agility, knappe zus!
Maandagmiddag heeft Bilou even een paar uurtjes bij mijn ouders thuis doorgebracht zodat Kim en ik even aan het water van de zon konden genieten. ’s Avonds uit eten met mijn ouders op een mooi terras aan het water waar veel te zien was zoals bootjes, maar vogeltjes zijn wel heel interessant hoor! Bilou heeft daar lekker in haar mandje liggen slapen.
Dinsdag zijn we naar Tannetje Koning geweest om te titeren. Titeren is het meten van de antilichamen in het bloed waar honden tegen ingeënt worden (Parvo, Distemper en Hepatitis), de antilichamen geven bescherming tegen deze ziektes. Pups krijgen voor de eerste weken deze antilichamen mee via de moedermelk. Zolang deze antilichamen nog aanwezig zijn in het bloed, zal een enting niet aanslaan, terwijl zo’n enting best heftig is voor zo’n klein lijfje. Daarom is het fijner om te bepalen wanneer het juiste moment is om de enting te geven ipv 3x entingen geven in de hoop dat eén van deze drie aanslaat.
Denise heeft in het nest alle pups al op 6 weken laten titeren. Bij enkele pups waren de antilichamen al vrijwel weg, waardoor deze pups ingeënt konden worden. Bij Bilou en enkele andere waren er nog voldoende antilichamen aanwezig.
Dinsdag dus voor de tweede keer laten titeren. Ik verwachte dat nu alles wel verdwenen zou zijn zodat ze ingeënt kon worden. Maar de Parvo was hoger geworden in plaats van lager! Zeer waarschijnlijk komt dit doordat enkele nestgenoten wel geënt waren, dit is een verzwakt virus wat de omgeving ook in kleine maten oppakt. Als over een maandje de titerwaarde voor Parvo nog steeds zo hoog is, zou Bilou zomaar eens levenslang beschermd kunnen zijn tegen Parvo, zonder er ooit voor ingeënt te zijn geweest. Bescherming tegen Parvo vind ik het belangrijkste. Hepatitis en Distemper komt in Nederland niet voor.
Ze woog dinsdag 6,2 kg.
Bij Enzo heb ik in de opvoeding een aantal dingen gedaan die ik met Bilou totaal anders wil doen. Enzo leerde ik heel snel heel veel commando’s, alles zette ik onder appel en aan de lijn moest hij vooral naar mij kijken… zo zonde. Hierdoor is hij nooit helemaal ontspannen aan de lijn gaan lopen. Allemaal wel op een positieve en speelse manier aangeleerd, want ik ging toen nog heel erg mee in het extreme manier van positief opvoeden. Absoluut geen nee te mogen zeggen etc. Inmiddels weet ik dat juist van pup af de pup begrenzen veel fijner is voor deze type honden.
Dat zijn dus dingen die ik met Bilou anders doe. Minder moeten maar wel meer begrenzing van jongs of aan. Ook nog veel meer de kans geven om zelf dingen uit te zoeken, zelf te ontdekken of iets eng is of niet zonder te lokken of te dwingen.
Ik zou Bilou in een week 20 commando’s aan kunnen leren, geen enkel probleem, maar waarom zou ik? Haar naam heb ik aangeleerd en leren om op een aangewezen plek rust kunnen pakken vind ik belangrijk en zal ik komende week mee aan de gang gaan. Zit, af etc. komt allemaal nog wel.
Op dit moment wil ik vooral aandacht besteden aan het leren omgaan met de omgeving en ook leren omgaan met haar eigen lijf. Daarom gaan we nu wekelijks naar puppygym bij Sam Turner. Gisteravond was de eerste keer. Over verschillende ondergronden heen lopen, over verschillende obstakels heen lopen om te leren haar voetjes goed neer te zetten, wiebelplank en buig oefeningetjes. Super leuk.
Vandaag een dagje helemaal niks. Lekker veel slapen, minstens zo belangrijk 🙂
Mensen vragen hoe het nu met Enzo gaat, dus even tijd voor een update. Helaas kunnen zijn updates niet altijd alleen maar vrolijk zijn.
Sinds een paar maanden gaat het steeds slechter met Enzo. Hij vindt zelf dat er niks aan de hand is hoor, maar hij wordt zwakker in zijn achterhand, loopt stijver en houdt zijn staart lager. Zijn onderrug zit enorm vast. Regelmatig hoor ik nagels schapen over het asfalt omdat hij zijn poten niet goed optilt en soms zakt hij zelfs door achterpoten heen of valt om bij het plassen.
Deze klachten hebben veel weg van de vreselijke ziekte DM. Dit komt bij Duitse herders veel voor, bij de Hollander zijn er in Duitsland slechts enkele dragers bekend. De kans dat het hier om DM gaat is dus erg klein, maar om het echt uit te kunnen sluiten heb ik het wel laten onderzoeken. Uitslag is nog niet binnen.
Maar als het geen DM is, dan is het het de spondylose die deze klachten veroorzaakt waarbij zenuwen ongelukkig knel zitten (Wil ik dit echt heel zeker weten, zal ik een CT-scan moeten doen.).
Tot die tijd ben ik zoekende naar wat voor Enzo helpt. Hij krijgt egelmatig osteopathie behandelingen en ik geef hem nu al een poos cbd olie en thc olie, dit lijkt hem te helpen, maar de laatste tijd toch onvoldoende. Daarnaast krijgt hij duivelsklauw, curcuma en omega 3 olie. Sinds vorige week ben ik overgestapt op dagelijks reguliere pijnstillers.
Hij speelt en rent nog vrolijk rond hoor. Ik merk alleen dat hij na een half uurtje/ 3 kwartier wandelen wel moeier wordt, meer hijgt en meer in stijve telgang loopt.
Tijdens het mantrailen werkt zijn koppie nog geweldig, maakt nog steeds stappen vooruit en heeft hij echt lol, maar zijn achterhand slungelt er achteraan… Vooral bij het terug lopen van slachtoffer naar de auto is het het ergst, dan is de adrenaline eruit…
Ik moet serieus gaan nadenken of ik dit met hem kan blijven doen. Het mantrailen zelf vindt hij geweldig, maar het langere tijd in de auto liggen hakt er steeds erg in. Vooral op koude dagen. Betrouwbaar inzetbaar is hij nu sowieso niet, na paar honderd meter is zijn concentratie al minder… Het is nou eenmaal echt een hele intensieve inspanning waarbij enorm veel focus en concentratie van de hond gevraagd wordt. Daarbij kun je het niet maken om bij een inzet met een gammele hond aan te komen zetten. Het laatste wat wij willen als inzetgroep is valse hoop en slechte kwaliteit leveren door honden te gebruiken die onder de maat werken.
Dus misschien beter er helemaal mee stoppen?
Dit is vind ik voor nu nog even een te moeilijke beslissing…
4 jaar lang werk ik met Enzo toe naar een inzetbare hond. 4 jaar lang, zo’n 10-15 uur per week investeer ik in het mantrailen, bivaks, seminars… En dan is hij dan nu eindelijk op inzetbaar niveau… en hij wil zo graag..
Het is niet dat ik niet leer of geniet van de weg hier naar toe, het gaat mij heus niet alleen maar om het einddoel, maar als je zo hard ergens naar toe werkt is dit gewoon een enorme domper.
Voor nu blijf ik nog even hoop houden dat met warmere dagen en betere pijn medicatie hij lichamelijk weer sterk genoeg gaat worden om nog een poos mee te draaien binnen het mantrailen. Hij is tenslotte nog maar 6.
Aangezien het momenteel alweer vol op herfst is, is het tijd voor een terugblik op de zomer.
Het gaat prima met Enzo. Bijna 5 jaar nu. Wat gaat dat snel zeg. Zijn rug blijft rot. Hij krijgt 1x in de 2 maanden een acupunctuur en bioresonantie behandeling en als supplementen joint comp van phytonics, throsis form tabletten en cbd olie. Deze combinatie werkt voor hem het beste en loopt hij beter mee.
27 juli Rescue dag Vlissingen
Onze mantrailgroep was dit jaar uitgenodigd om met een stand te komen staan op de Rescuedag Vlissingen en demo’s te geven. Dit is een onwijs groot evenement waar vele reddings- n hulp organisaties uit nederland en europa bij elkaar komen.
Fijn dat we aan het publiek konden laten zien wat wij doen, maar ook hoe wij het doen en dat we zo prettig samenwerken met de vlaktezoekhonden van de samenwerkende reddingshondenorgansaties.
Enzo en ik gaven 2 korte demo’s. De lengte van het spoor stelde natuurlijk weinig voor, maar het was een leuke kans om te kunnen oefenen met de vele afleidingen en mensenmassa’s.
Eind aug. 3-daagse bivak Zuidwolde
In Augustus hadden wij een bivak in Zuidwolde. 3 dagen kamperen en trainen met de groep. Enzo heeft deze dagen o.a. zeer gemotiveerd voor het eerst een prachtig 20 uur oud spoor (EB) met verve uitgewerkt, super trots. Zondag een gezamenlijke inzetoefening, waar zowel mantrailers als vlaktezoekhonden van Sirius aan mee hebben gedaan. Was weer een hele gave bivak!
September – vakantie Denemarken
2 weken heerlijk kamperen met zn 4tjes. Rust, tijd, zon, strand en elkaar. Meer ingrediënten hadden wij niet nodig 🙂
Na ruim een half jaar is het echt weer eens tijd voor een update vonden volgelingen 😛
Het mantrailen gaat nog altijd in een stijgende lijn vooruit met hem. Wat is hij toch gedreven! Hij geeft alles. We trainen elke woensdag en hele zondagen. Inmiddels lopen we soms sporen van paar uur oud en double blind (niemand die weet hoe het spoor loopt), dwars door bosgebieden (niet op de paden), door woonwijken en winkelcentra. Onze passie.
Geur van het slachtoffer..
Aan het werk..
Gevonden..!
Geurvoorwerp aanbieden..
Aan het werk..
Gevonden!
Maar we hebben er ook een nieuwe hobbie erbij; Hooperen. Behendigheid vind ik te belastend voor zijn rug en het leuke van hooperen (en tegelijk ook de uitdaging) is het niet mee mogen lopen. Op afstand vanaf 1 plek moet ik hem door het parcour en de hoopers begeleiden. Enzo vindt dit prachtig.
Omdat zwemmen een goede manier is om zijn conditie en spieropbouw te trainen zonder dat zijn rug overbelast raakt, ben ik dat meer met hem gaan doen. En het leuke is om tijdens het zwemmen, het sturen vanuit het hooperen te combineren. Vanuit de waterkant naar links of rechts sturen waardoor hij in het water parcourtjes zwemt. Uiteraard doet hij dit allemaal voor een bal.
In april dit jaar was het moment daar om Enzo zijn nakomelingen bij elkaar te zien op de nestendag. Ze zijn nu een jaar oud. Daar werd het nest en de ouders gekeurd door de rasvereniging. Erg leuk om te zien en mooie hondjes zijn het geworden 🙂
Ik met papa Enzo..
Zoon:
Dochters:
De afgelopen winter waren wel momenten dat Enzo wat stijver liep als het koud was of als hij een tijd gelegen had. De spondylose neemt toe. Daar waar het eerst maar 1 ‘bruggetje’ was, zijn er nu meer aan het bijkomen. En vooral het proces van het naar elkaar toe groeien van de rugwervels totdat het daadwerkelijk een gesloten bruggetje is, is een pijnlijk proces. Ik heb gemerkt dat acupunctuur en enkele natuurlijke middelen hem erg helpen, dus dat blijven we doen. Behalve zijn rug is hij gelukkig kerngezond.
Buiten het werk om blijft het een heerlijke sul. Een echte goedzak, wat ook weer te merken is met een pup in huis (tijdelijk voor hulphond, totdat er een gastgezin gevonden is). De pup laat Benji met rust, want die laat duidelijk merken dat hij geen gedoe om zich heen wil, maar Enzo, die is de pineut.. scherpe puppietanden in oren, lippen, staart.. hij laat het allemaal maar gebeuren en speelt leuk met de pup. Een knuffelkont met mensen, een nerdje als het op oefeningetjes aankomt en een enorm gedreven en energieke werker als het om het serieuzere werk gaat. Wat een fijne hond 🙂
Foto’s okt 2015 – mei 2016
De komende maanden staan ons weer een paar kampeer avonturen te wachten, zin in!
Inmiddels is het alweer oktober, dus tijd voor een terugblik op de zomer van 2015!
Om te beginnen hebben de kids van Enzo allemaal een fijne plek gevonden en gaat het super met ze. Dit waren de pups toen we met papa Enzo langs gingen bij de fokker toen de pups 8 weken oud waren:
Inmiddels zijn ze ruim 5 maanden. Dit is bijvoorbeeld zijn zoon Duke:
En zijn zoon die nu in Amerika woont:
Qua gezondheid dit keer geen rare dingen. Ik ben met Enzo afgelopen maanden 2x bij een holistische dierenkliniek geweest (Den Hoek) om hem energetisch door te laten meten. Op deze manier kan er gemeten worden of hij pijn heeft en eventuele andere blokkades in zijn gewrichten of organen. Bij het doormeten zijn geen schokkende dingen naar boven gekomen. De lever werkt wat harder maar niet anders dan bij andere honden van hetzelfde type (prikkelgevoeligheid/stress heeft veel invloed op de lever). Op zijn rug is weinig pijn gemeten. Dus dat is fijn om te weten. Ik heb Puur Spondy meegekregen waarin de medicatie verwerkt zitten die met het energetisch doormeten naar boven kwamen (o.a. voor gewrichten en zijn lever) en phytonics Joint comp poeder. Ik ga hem jaarlijks laten checken in deze kliniek en zodra hij pijnklachten krijgt wellicht accupunctuur en fysio/hydro therapie. Maar voorlopig hou ik er gewoon qua bewegingen rekening mee dat hij spondylose heeft en hoop ik dat de natuurlijke medicatie genoeg ondersteuning biedt.
We zijn deze zomer o.a. een paar dagen op bivak geweest met de mantrailgroep. Kamperen, mantrailen, BBQ, nog meer mantrailen en gezelligheid, was erg leuk! Ook de survival samen met de mantrailgroep een maandje terug was super! Allerlei opdrachten en wandelroutes uitzoeken, kanoën en zelfs hangen in een kabelbaan. Die held deed het allemaal.
Bivak (juli):
Lekker samen slapen in de tent
Slachtoffer gevonden! (Ja Henk zit hieronder verstopt!)
Kampvuurtje
Survival (12 sept):
Kruiwagen opdracht
Op de vlot naar de overkant
Wiebelbrug
Met de kano
Daar hangt hij dan..
Daar gaan we!
We zijn inmiddels na een proefperiode officieel lid van Mantrailgroep Nederland.
Kijk voor meer informatie over deze groep op: http://www.mantrailing.nl
Filmpje met wat basisschool kunstjes. Ik zal snel een verder gaan met middelbare en hogeschool oefeningetjes
In 2014 nog helemaal geen Enzo update gepost…
We zijn in januari een weekje naar Texel geweest met andere (honden)vrienden en hij is 9 febr. 2 jaar geworden.
Hij is de afgelopen maanden in bouw mooi uitgezwaard en heeft een flinke kop en borst gekregen. Dat hij een echte reu is weet hij maar al te goed, zijn hormomen gieren door zijn lijf. Hij doet alsof hij heel stoer is, maar dat is hij zeker niet! Het blijft onze puppie ❤
Het gaat goed met Enzo. Inmiddels 22 maanden oud. In de wijk laat hij nog wel altijd merken dat hij de macho man is tegenover buurthonden waarbij altijd nog wel meespeelt dat hij geen houding weet aan te nemen omdat hij de andere honden wel wat spannend vindt, in combinatie met zijn mannelijke hormonen en zijn leeftijd wil de spanning nog wel eens oplopen. Grote bek, klein hartje 😉 (Uiteraard voorkomen we zo veel mogelijk dat die spanning te hoog oploopt.) In het bos gaat hij trouwens super met andere honden en ook de uitlaathonden op maandags en woensdags en oppashonden gaat allemaal super. Zodra hij weet wat hij aan de andere hond of situatie heeft, negeert hij ze feilloos of is hij er beste maatjes mee. Soms heeft hij nog wel eens dat hij voor hem bekende honden wat probeert uit te dagen door er op af te rennen en vlakbij zwaar blaffend een spelboog te maken op een manier dat andere honden meestal niet zo prettig vinden > te opdringerig. (Benji geeft dan wel eens een snauw ‘jeejj leuk, reactie!’ die draak :P). Die draak. Buiten een bom energie en zoekend naar sensatie, maar in huis… dan blijft hij onze puppie.. een grote knuffelkont, een goedzak, rond sjokkend met een kussen in zijn bek en heerlijk bij je komen liggen. Binnen en buiten de eigenschappen die ik in een hond zoek 🙂
Maar er is zeker verbetering mogelijk. Alleen is dat meer waar ik zelf aan moet werken aan mezelf. Ik wil namelijk vaak te veel perfectie en ben niet snel tevreden tijdens trainingen. Alles wat Enzo doet analyseer ik razendsnel in mijn hoofd.. waarom doet hij dit? Hoe kan ik dat voorkomen? Ik ben snel gespannen en vergeet ervan te genieten. Daardoor leg ik veel druk op mezelf, maar vooral ook veel, veel te veel, druk op Enzo. En wat doet Enzo als hij druk voelt? Zich heel zelfstandig met zijn eigen zaakjes bezig gaan houden! Veelal zijn dit konijnengeuren en konijnenkeutels zoeken… en is hij voor mij lastiger te bereiken. Zodra ik die perfectie meer los laat, ontspan en vooral meer geniet van waar ik samen met hem mee bezig ben, dan is Enzo direct weer mijn werkwillige nerdje en dan zijn we een topteam! Wat een geweldige spiegels kunnen die honden zijn hé? Wat kunnnen ze ons toch een hoop leren!
Verder in deze update vooral foto’s en filmpjes van behendigheid, balans en coordinatie oefeningen 🙂
Het behendigheid vindt Enzo geweldig en we hebben nu enkele keren privelessen gehad om lekker hard aan het werk te kunnen. Dat is voor ons veel prettiger, anders ben ik tijdens het wachten voornamelijk bezig om te voorkomen dat hij zijn opwinding niet afreageert op de andere honden.
Cavaletti’s lopen. Het is de bedoeling dat ik op een gegeven moment stil kan blijven staan terwijl hij heen en weer over de caveletti’s gaat. Zo train ik niet alleen zijn
bewustwording van waar hij zijn poten neer zet, maar als ik dit regelmatig doe, zullen blokkades en stijve spieren mij gelijk opvallen wanneer hij minder ritmisch loopt, hij minder graag de cavaletti’s wilt doen of hij een bepaalde beweging moeilijker maakt.
Ook een leuke spiertraining is het staan in een doos. Klinkt heel simpel en alleen de voorpoten zijn vaak een makkie, maar de achterpoten hebben ze vaak minder goed de controle over, dus het is een flinke opgaven om de juiste balans te vinden en de achterpoten in een bakje te zetten. Door het bakje steeds wat kleiner te maken wordt de oefening steeds wat moeilijker. Je ziet hem hier zijn bilspieren aanspannen, hij heeft het juiste evenwicht in dit bakje nog niet helemaal gevonden.
En een hele andere vorm van geestelijk bezig zijn: snoepjes zoekenn, funnn!
Ik loop alweer flink achter met Enzo zijn dagboek up-to-date houden, haha! Voor deze keer wat meer tekst en wat minder foto’s.
Sport
De VZH lessen zijn weer begonnen en die gaan heel goed. Enzo had altijd enorm veel moeite met aandacht voor mij blijven houden en samen spelen ipv de omgeving in de gaten houden en konijnenspoortjes zoeken.. maar dat gaat dusdanig vooruit dat ik de laatste keer de opmerking kreeg van meerdere personen jaloers te zijn op de focus die Enzo voor mij heeft. Deed mij goed! En zeg nou eerlijk, dat strakke appél is ook wel oersaai voor een jonge herder. Daarom proberen we ook zo veel mogelijk variatie erin te brengen.
Inmiddels heb ik de 3e behendigheidsles achter de rug en owww wat vindt hij de toestellen geweldig! Het liefst neemt hij ze allemaal zo snel mogelijk, dus daar ligt het probleem niet. Beheersing, dat is wat we moeten oefenen. Maar de moeilijkste oefening is toch wel het wachten als de andere honden aan de beurt zijn, door opwinding/frustratie wil hij wel eens reageren op andere honden, maar als ik hem bezig hou met oefeningen en verder gewoon kort hou dan geeft dat geen problemen. Wat betreft andere honden en chaos op het veld (er zijn meerdere groepen tegelijk bezig) doet hij het heel netjes.
Filmpje van een paar weken terug dat hij de paaltjes doet:
Ik ben weer wat gaan fietsen met Enzo. Hij vindt het best spannend want er komen dan razendsnel veel prikkels voorbij en hij wil vooral heel, heel erg hard rennen. We hebben een springer voor aan de fiets besteld, hopelijk gaat mij dat wat spierpijn besparen en is dat wat veiliger 😉
Voeding & Gezondheid
Wat betreft de voeding gaat het super. Enzo krijgt uiteraard nog altijd rauwe vlees voeding en zijn vacht glimt nog altijd als een spiegel, spierwitte tandjes, goede ontlasting en zit goed in zijn vel. Hij geniet van zijn eten, vooral complete wilde gans wat hij 1x p/w krijgt is favoriet. Om 1 of andere reden lust hij geen complete kip. Wat best apart is, want kip ruggetjes e.d. zijn nooit een probleem. Ach, als dat het enige is.
Wij kiezen er bewust voor om niet maandelijks zoals door veel dierenartsen aangeraden wordt (?!) te ontwormen, maar in plaats daarvan de ontlasting op te sturen voor wormen onderzoek. Preventief ontwormen kan namelijk niet, je ontwormt alleen voor dat moment, de dag daarna kunnen ze weer wormen hebben. Dus als er geen wormen zijn, is het zinloos om best heftige middelen te gaan geven.
Benji was volledig wormvrij, maar Enzo bleek helaas positief op Giardia en Haakworm. Hij had geen ziekteverschijnselen en daarom werd mij aangeraden om puur alleen zijn weerstand hoog te houden, dan is behandelen verder niet nodig. Maar het idee dat als zijn weerstand een keer lager wordt dat hij dan alsnog last kan gaan krijgen van de Giardia (Diarree, magerder worden..) zat mij niet lekker. Dus heeft Enzo een 3daagse ontwormingskuur gekregen en momenteel ben ik bezig hem te ontgiften (giftige stoffen uit zijn lichaam halen) met een 2weekse groene leem kuur en krijgt hij extra probiotica om de darmen een extra oppepper te geven.
Verder hebben we röntgenfoto’s laten maken om zijn heupen, ellebogen en rug op erfelijke afwijkingen te laten controleren. Het maken van de foto’s vond Enzo echt niet leuk, maar het moest even en gelukkig herstelde hij snel. De uitslagen van raad van beheer zijn inmiddels binnen: *tromgeroffel*
Zijn heupen zijn super: botafwijking 0 en een norbergwaarde van 40, HD-A en ook zijn Ellebogen zijn helemaal vrij van OCD en andere afwijkingen, dus ED-vrij! Zijn rug zag er ook goed uit, geen spondylose o.i.d.
Het enige waar we rekening mee moeten houden is dat hij ‘wat ruim in zijn gewrichten zit’ hij loopt ook nog echt als een slungel, hij moet nog steeds uitzwaren. We gaan gewoon aan de slag met veel fietsen, zwemmen en balans oefeningen voor een goede spieropbouw en dan komt dat helemaal goed.
Show en fokken
8 september was er een nestendag vanuit de vereniging en het nest van Enzo ging gekeurd worden. 7 pups van het nest waren aanwezig en uiteraard ook de vader en de moeder. Ik liep met Hayden (zijn moeder) en Kim showde Enzo. Het was zó leuk om zijn nestgenoten te zien en alle honden deden het geweldig! De keurmeester vond ze allemaal uitstekend voldoen aan het rasstandaard en vooral ook over het karakter was ze zeer te spreken. Allemaal zeer sociaal en stabiel. :voer5:
Zijn volle zus is trouwens weer beste van het ras geworden op een clubmatch in frankrijk.
Keurverslag van Enzo:
“Testikels aanwezig. Flinke mannelijke reu, iets kort van lichaam. Mannelijk hoofd, bijna parallel. Voldoende donker oog. Goed gedragen, wat grote oren. Correct gebit. Mooie bovenbelijning. Goede voorborst. Voor de leeftijd goed lichaam. Prima hoekingen. Mooie vacht en kleur. Bij het gaan lastig uit telgang te krijgen maar kan goed draven. Fijn vriendelijk gedrag.”
Keurverslag van het gehele nest:
“Vader en moeder met 2 zonen en 5 dochters. Goede geslachtstypes. Teven soms iets aan de grote kant maar wel vrouwelijk. Mooie types. Goede hoofden. Oren wel vaak wat groot, maar goed gedragen. Over het geheel genomen goed gebouwde honden, sommige met prima voorborst. Goede vachten en kleuren. Stuk voor stuk zeer aangenaam gedrag.”
Het feit dat hij zeer goed voldoet aan de rasstandaard en dat hij medisch helemaal in orde is, wil zeggen dat hij ingezet mag worden als dekreu!
Dat gaan we ook zeker doen. Maar eerst wil ik ook nog een gedragstest gedaan hebben, omdat ik dat minstens net zo belangrijk vind als medische testen en hij moet eerst nog wat meer volwassen worden. Daarbij zal ik heel kritisch wezen op welke teven hij gaat, ik wil hem alleen inzetten als de combinatie echt wat toe te voegen heeft aan het ras.
We zijn weer bijna een week verder met de revalidatie van Enzo na mijn laatste bericht die misschien wel heel erg dramatisch overkwam, maar zo voelde het op dat moment. Het komt heus wel goed met hem.
Inmiddels is Enzo onder behandeling bij een homeopaat (ik loop stage bij het VHCN (veterinair homeopathie college nederland), dus dat was voor mij een logische stap.) en ik ben gisteren met hem voor de 1ste keer bij de fysiotherapeut (May Romer in Hilversum) geweest.
Zij heeft Enzo uitgebreid onderzocht en daar kwamen een paar opvallende punten naar voren. Als hij zit, heeft hij altijd zijn rechtervoorpoot omhoog hangen, met lopen en staan ontlast hij deze poot ook zo veel mogelijk. Maar toen ze ging voelen leek er weinig mis met deze poot of schouder! Sterker nog, hij lijkt meer last te hebben van zijn andere schouder, hij kan zijn linkervoorpoot niet geheel strekken. Ook met lopen op een cirkel was het een vreemde ontdekking om te zien dat hij rechtsom beter liep dan linksom. Bij linksom blijft hij zijn rug recht houden. Bij het drukken op zijn borstkas wervels reageerde hij pijnlijk en ook zijn rugwervels bij zijn achterhand zijn pijnlijk en voelen warm. Zijn kop kan hij prima linksom bewegen, maar bij rechtsom zit hij vast. May is 2 uur bezig geweest, maar kon verder weinig voor ons betekenen, omdat het probleem waarschijnlijk echt vanuit zijn rug komt. Waarom hij dan precies zijn rechtervoorpoot ontlast is een beetje de vraag, waarschijnlijk door pezen en zenuwen die vanuit deze poot naar zijn ruggengraat lopen.
Dus de volgende stap is de chiropractor…
Door de klap zullen vast en zeker pezen en zenuwen in zijn schouder een opdonder gehad hebben, maar minder ernstig als dat de diognose was die ze bij dierenkliniek Putten gesteld hadden.
Leuk om te horen natuurlijk dat de fysio erg te spreken was over Enzo. Hij was natuurlijk wel wat aan het stressen van al het gebeuren, maar hij hersteld zo snel, zag er zo goed uit, zo lief en leuk karakter.. *glunder*
May nam ook echt de tijd voor hem, alles heel rustig en ontspannen, en gaf mij de kans om Enzo even te clickeren in een bepaalde houding zodat zij goed aan hem kon zitten.
Enzo mag gewoon stukjes lopen en zijn poot belasten, maar wel met gelijkmatige bewegingen en op rechte stukken. Dat is bijna alleen haalbaar naast de fiets. Dat kan nu nog niet, maar binnenkort misschien wel. Dan kunnen we dat op gaan bouwen. Op dit moment zou zwemmen voor hem het meest ideale zijn.. er zijn daarvoor speciale zwembaden, ook hier vlakbij, maar dat is voor ons financieel helaas echt niet haalbaar. Dus we zullen alternatieve moeten bedenken.
Omdat hij vol energie zit, maar wel rustig moet blijven aan de lijn, zijn we het gebruik van de halti (halstertje) gaan oefenen, anders is hij gewoon echt niet te houden en zal hij zichzelf gaan overbelasten. Ik was er nooit zo’n fan van omdat ik bang ben dat ik zijn nek hiermee belast, maar volgens de fysio kan het geen kwaad en daarbij is het natuurlijk niet de bedoeling dat ik ga lopen sjorren of dat er continu druk op staat.
Dus ik heb geclickerd dat hij zijn neus in de halti doet en hij het rustig om laat doen. Dat gaat heel goed. Maar prettig vindt hij het niet, dat ding op zijn neus. Hij heeft het nu gewoon continu om zodat hij er gewend aan raakt, zonder dat er druk op staat.
Met lopen gaat het ook goed met de halti, als hij gewoon netjes naast me loopt, wat hij over het algemeen ook gewoon doet, is er voor hem geen verschil. Het verschil zit hem voornamelijk in het feit dat als er bijvoorbeeld een kat voorbij schiet, ik zeker weet dat ik hem hou, hem gewoon rustig mee kan nemen en ik niet bang hoef te zijn dat hij zichzelf overbelast.
Verder merk ik dat de vacht van Enzo wat minder mooi is momenteel, zijn huid is een beetje schilferig terwijl zijn huid en vacht altijd in topconditie waren. Waarschijnlijk door het droge weer en de stress die de revalidatie met zich mee brengt. Mogelijk ook een bijwerking van de pijnstilling en hij krijgt ook best wel wat rotzooi binnen door het vullen van zijn kong met brokjes, wat blikvoer in de kong, kaas, ‘rotzooi’ snoepjes en noem maar op.. ach, hij moet ook wel een beetje verwend worden natuurlijk
En nog altijd knuffelig, een mafkees, vrolijk, leergierig, oplettend en een bom energie.. echt Enzo!
Nog steeds een mafkees..
Op deze foto’s is te zien hoe zijn halti zit en hoe Enzo zijn rechterpoot houdt tijdens het zitten. Dit is geen pootje heffen uit stress, hij doet dit altijd, ook bij totale ontspanning. Staand ook. Hij gebruikt zijn poot wel, maar het doet duidelijk zeer tijdens het lopen.
g
Enzo & Bilou 