Enzo & Bilou

Alweer 4 maanden woont Bilou bij ons, 6 maanden oud is ze en al 19,5kg aan gewicht. Wat hebben we al veel mee gemaakt met haar! Ze gaat zeer regelmatig met mij mee naar werk (Hulphond Nederland) waar ze goed haar rust kan pakken, het mantrailen doet ze zooo onwijs gaaf en we zijn leuk bezig met o.a. balans en coördinatie oefeningetjes.. als een echte Hollander vindt ze alles leuk om te doen. Gisteren nog haar 1e show gelopen waar ze beste pup werd en zo veel andere leuke dingen alweer.. De tijd gaat zo vreselijk snel en ze is zo onwijs leuk.

Mensen vragen mij waarom ik weinig berichten post in dit weblog over Bilou. Dit komt doordat ik het druk heb met andere dingen, maar vooral ook omdat het erg dubbel voelt. Het voelt voor mij niet goed om steeds maar blije berichten te posten over Bilou, terwijl ik Enzo de laatste maanden zo hard zie aftakelen…

Nog amper een jaar geleden genoten we nog zo van samen lange mountainbike tochten maken… vandaag de dag kan hij 3x per dag hooguit 5 min aangelijnd wandelen. Hij heeft veel pijn, poepen, plassen en lopen gaat moeizaam en de dingen die hij vroeger graag deed gaan allemaal niet meer… maar hij is het daar totaal niet mee eens hoor, hij zou werkelijk alles, maar ook echt alles nog doen voor me als ik dat van hem zou vragen. In zijn kop is hij altijd nog die powervolle krachtpatser. Mantrailen is nog steeds zijn lust en zijn leven, soms doe ik nog een heel kort spoortje met hem en dan zie je zijn ervaring en de lol die hij er in heeft, hij gaat door, al zou hij zijn lichaam moeten meeslepen.. maar eenmaal bij het slachtoffer kan ik hem naar de auto dragen.

Mijn mooie man.. die mij telkens weer komt troosten als ik verdriet om hem heb..  Als hij mij aankijkt zie ik de pijn in zijn ogen en tegelijk ook die blik van ‘niks aan de hand hoor vrouwtje, gaan we wat leuks doen?’ … Hij is nog echt te jong en dit gaat mij echt veel te snel… maar ik kan het niet stoppen.

In huis speelt hij super leuk met Bilou. Liggend met de bekken stoeien of Bilou die hem uitdaagt om een speeltje af te pakken, super schattig. Enzo is haar grote voorbeeld, alles wat hij doet of wat hij heeft, wilt zij ook. Dat ze maar nog heel, heel veel van hem mag leren…

(Foto’s gemaakt door ‘Photo by eef’)

 

Een weekje verder

Vandaag is Bilou alweer 18 dagen bij ons. Ze groeit echt als kool! Snel weer even wegen..

Afgelopen vrijdag is Enzo zijn hoektand behandeld bij dierenkliniek Putten. Het werd een wortelkanaal behandeling dus gelukkig hoefde niet zijn hele hoektand eruit gesneden te worden. De behandeling is goed gegaan. Ik wilde Enzo op zijn eigen tempo wakker laten worden uit de narcose. Drie uur lang heb ik bij hem in de spreekkamer gezeten voordat we naar huis konden. Hij heeft nu gelukkig nergens last meer van.

Zaterdag was een bijzonder dag voor Bilou. We hadden trainweekend met de mantrailgroep, de zaterdag had ik alleen Bilou mee voor haar eerste mantrail ervaring!

De oefeningen stellen nog weinig voor in het begin. De runner laat ruiken dat hij of zij wat lekkers bij zich heeft, gooit een geurvoorwerp op de grond en loopt (in het begin in zicht) een paar meter weg, verstopt achter boom of struikje.

Ik was benieuwd of Bilou uberhaubt van mij vandaan durfde te lopen, veel pups vinden dat spannend namelijk. Maar ik bestond niet meer voor haar hoor. Die persoon daar heeft mijn eten.. en vooral.. mijn tugtouw (nog veel belangrijker dan het voer). Wat dat betreft genoeg zelfstandigheid en zelfvertrouwen, mooie basis 🙂 Toch moeten we het voorlopig echt gaan doen met de babystapjes om een goede start te gaan maken voor het mantrailen.  2x 3 runnetjes gedaan en tussendoor in de auto wachten, ging prima! 🙂

Maandag hebben wij een lange loopband kunnen ophalen. Dit wilde ik heel graag voor Enzo om hem op te kunnen laten lopen. Veel gecontroleerd (zonder plotselinge sprongen, draaien en stops wat hij los in het bos doet..) bewegen is goed voor hem. Ik kan de band schuin omhoog zetten zodat zijn achterhand wat harder moet werken dan zijn voorhand. Voor moet namelijk juist ontlast worden. Ook staat er weer een nieuwe afspraak gepland voor een acupunctuur behandeling, hopelijk gaat het hem helpen.

Woensdag had ik weer puppygym bij Sam Turner met Bilou, dit ging wat anders dan de vorige keer. De 1e oefeningen gingen goed.. maar Bilou had weinig concentratie deze les. Mogelijk door de regen en afleiding van duiven die aan het ruziën waren in de bomen.
Woensdag avond  wel nog even mee geweest om nog ergens wat te eten met mijn schoonouders, daar heeft ze heerlijk liggen slapen.

Gisteravond nog heel even naar een kinderboerderij geweest met kippen. Kippen die heen en weer fladderen wekken wel heel erg veel interesse. Op afstand kan ze het prima handelen. Aandachtspuntje van haar 🙂

Bilou, Enzo en Benji gaan heel leuk samen.

 

Morgenochtend begint de 3-daagse bivak met de mantrailgroep, beide Hollanders gaan mee!

Bilou haar eerste weekje

Wat een heerlijk stoer hondje is het. Heel vrij en open.
Het is er wel  eén die zich graag van zich laat horen. Ze is waaks in huis en blaffende honden wordt naar terug geblaft. Inmiddels bekende blafjes in de tuin van buurhonden niet meer.

De eerste nachten hebben we beneden geslapen en zij in haar rennetje. Vanaf de derde nacht slapen we boven. Geen probleem. Ze houdt het droog tot een uurtje of vijf, eens kijken of dat morgen tot zes uur goed gaat.

Ze heeft al een hele hoop meegemaakt deze eerste week.
In de eerste dagen in huis kennis gemaakt met o.a. de stofzuiger en grasmaaier.
De derde dag samen met Marjon mee geweest naar de intratuin. We hadden de doggyride mee, want zijn nog best veel prikkels voor een hondje van 8 weken oud. Ze liep er heel vrij rond, maar op de helft raakte haar koppie wel vol en kon ze het erg waarderen om in de doggyride te liggen. Even wat gegeten terwijl ze sliep.

Zondag was het helemaal een drukke dag. Wij zijn naar het WK van de Hollandse herder geweest in Roden. Lange autorit en veel drukte. Denise, de fokster en een zusje en 3 broertjes waren er ook. Wat  was Bilou blij om Eshra (zus Enzo), Ivy (mama) en Denise weer te zien! Verder veel drukte en veel honden natuurlijk, maar mevrouw heeft voornamelijk heerlijk liggen slapen in de doggyride.

Eshra is trouwens 1^e geworden met de agility, knappe zus!

Maandagmiddag heeft Bilou even een paar uurtjes bij mijn ouders thuis doorgebracht zodat Kim en ik even aan het water van de zon konden genieten. ’s Avonds uit eten met mijn ouders op een mooi terras aan het water waar veel te zien was zoals bootjes, maar vogeltjes zijn wel heel interessant hoor! Bilou heeft daar lekker in haar mandje liggen slapen.

Dinsdag zijn we naar Tannetje Koning geweest om te titeren. Titeren is het meten van de antilichamen in het bloed waar honden tegen ingeënt worden (Parvo, Distemper en Hepatitis), de antilichamen geven bescherming tegen deze ziektes. Pups krijgen voor de eerste weken deze antilichamen mee via de moedermelk. Zolang deze antilichamen nog aanwezig zijn in het bloed, zal een enting niet aanslaan, terwijl zo’n enting best heftig is voor zo’n klein lijfje. Daarom is het fijner om te bepalen wanneer het juiste moment is om de enting te geven ipv 3x entingen geven in de hoop dat eén van deze drie aanslaat.

Denise heeft in het nest alle pups al op 6 weken laten titeren. Bij enkele pups waren de antilichamen al vrijwel weg, waardoor deze pups ingeënt konden worden. Bij Bilou en enkele andere waren er nog voldoende antilichamen aanwezig.

Dinsdag dus voor de tweede keer laten titeren. Ik verwachte dat nu alles wel verdwenen zou zijn zodat ze ingeënt kon worden.  Maar de Parvo was hoger geworden in plaats van lager! Zeer waarschijnlijk komt dit doordat enkele nestgenoten wel geënt waren, dit is een verzwakt virus wat de omgeving ook in kleine maten oppakt. Als over een maandje de titerwaarde voor Parvo nog steeds zo hoog is, zou Bilou zomaar eens levenslang beschermd kunnen zijn tegen Parvo, zonder er ooit voor ingeënt te zijn geweest. Bescherming tegen Parvo vind ik het belangrijkste. Hepatitis en Distemper komt in Nederland niet voor.
Ze woog dinsdag 6,2 kg.

Bij Enzo heb ik in de opvoeding een aantal dingen gedaan die ik met Bilou totaal anders wil doen. Enzo leerde ik heel snel heel veel commando’s, alles zette ik onder appel en aan de lijn moest hij vooral naar mij kijken… zo zonde. Hierdoor is hij nooit helemaal ontspannen aan de lijn gaan lopen. Allemaal wel op een positieve en speelse manier aangeleerd, want ik ging toen nog heel erg mee in het extreme manier van positief opvoeden. Absoluut geen nee te mogen zeggen etc. Inmiddels weet ik dat juist van pup af de pup begrenzen veel fijner is voor deze type honden.
Dat zijn dus dingen die ik met Bilou anders doe. Minder moeten maar wel meer begrenzing van jongs of aan.  Ook nog veel meer de kans geven om zelf dingen uit te zoeken, zelf te ontdekken of iets eng is of niet zonder te lokken of te dwingen.

Ik zou Bilou in een week 20 commando’s aan kunnen leren, geen enkel probleem, maar waarom zou ik? Haar naam heb ik aangeleerd en leren om op een aangewezen plek rust kunnen pakken vind ik belangrijk en zal ik komende week mee aan de gang gaan. Zit, af etc. komt allemaal nog wel.

Op dit moment wil ik vooral aandacht besteden aan het leren omgaan met de omgeving en ook leren omgaan met haar eigen lijf.  Daarom gaan we nu wekelijks naar puppygym bij Sam Turner. Gisteravond was de eerste keer. Over verschillende ondergronden heen lopen, over verschillende obstakels heen lopen om te leren haar voetjes goed neer te zetten, wiebelplank en buig oefeningetjes. Super leuk.

Vandaag een dagje helemaal niks. Lekker veel slapen, minstens zo belangrijk 🙂

 

Enzo & Bilou

http://www.hollandseherderenzo.nl zal zoals je kan zien vanaf nu niet meer alleen over Enzo gaan, maar vanaf nu ook over onze nieuwe huisgenoot: Hollandse herder teefje Bilou.
Als je deze updates niet wilt missen kun je je aanmelden om deze logboek-berichten in je mailbox te ontvangen (ik deel ze niet altijd op facebook namelijk). Dit doe je door je e-mail adres in te vullen, rechtsonder onder bij ‘follow’, als ik het goed heb..

Maandag 30 april hebben we Bilou opgehaald bij de fokster Denise de Vette in Naaldwijk. Bilou is een nakomeling van Ivy met strepen x Ascan Von Kirchdorfer Höhe. Wat is ze nog klein zeg. 8 weekjes oud en niet veel groter dan alleen de kop van Enzo. Mini en Maxi ❤

Gisteren niks gedaan, eerst maar even goed gewend raken aan huis, tuin en de andere honden. Ze heeft veel respect voor Enzo en Benji. Neemt direct afstand als zij aangeven dat ze te springerig is. Enzo tolereerde zelfs dat Bilou tegen hem aan slaapt. Contact liggen met honden doet hij niet snel, dus ik heb zo’n vermoedde dat het echte maatjes gaan worden 🙂 Bilou maakt heel erg graag (oog)contact. Zodra je maar haar kant op kijkt gaan de oortjes plat en komt ze breed kwispelend op je af.

Bilou heeft al heel goed door dat poepen en plassen buiten moet gebeuren, heeft Denise goed gedaan. Heel fijn. Wel staat ze gelijk klaar met een grote bek en staart recht omhoog als ze een geluidje hoort wat ze niet vertrouwd, maar stiekem is ze zo stoer niet hoor. Alleen zijn (als in: even haar rennetje in moeten of wij zijn even de ruimte uit) vindt ze heel erg stom en dat laat ze dan horen ook. Snel opgeven doet ze zeker niet. ’s nachts kan ze ook flink drammen (sorry buren, hopelijk komende nacht niet meer), ondanks dat wij nog in zicht zijn. Als ik de 1e berichten in dit logboek lees was dat met Enzo wel anders, bij hem konden we gelijk de 1e nacht doorslapen tot uurtje of 7 en heeft nooit gedramd ’s nachts. Maar ook met Bilou gaat het zeker goed komen 🙂 Ik wilde graag een doorzetter (fijn voor het mantrailen), dus hier is ze dan 😉

Enzo is wel echt een enorme pechvogel hoor. In het vorige blog vertelde ik al dat zijn rug erg achteruit gaat. Zijn bespiering in zijn achterhand is zwak, dit zal ook niet meer beter gaan worden. Hij zit nu op dagelijkse pijnstilling. Maar vandaag komt daar nog eens bij dat zijn hoektand gebroken is en niet zo’n beetje ook. Enkele barsten in de lengte tot in de wortel. Wij hebben geen idee hoe dit gekomen is, hij heeft niks hards gegeten of wat dan ook, echt pech. En niet alleen voor hem 😉

Voor volgende week staat een afspraak gepland in Putten voor een wortelkanaalbehandeling, met nog wat meer pech zal de gehele tand eruit moeten, dit herstel zal dan vervelender zijn. Hij is nog nooit onder narcose geweest, had ook gehoopt dat dit nooit nodig zou gaan zijn, maar helaas. Het is pas volgende week omdat een verse tandbreuk lastiger zou zijn voor een wortelkanaalbehandeling dan een tandbreuk van een week oud. Hij lijkt er geen last van te hebben gelukkig. Pijnstillers krijgt hij natuurlijk al..

Het enige voordeel van dit dierenartsbezoek was een leuk socialisatie momentje voor Bilou, zij ging natuurlijk ook mee. In de auto slaapt ze, in de wachtkamer en spreekkamer is ze heel vrij, ze vindt het allemaal wel gezellig, iedereen wordt vriendelijk begroet. We hebben haar even op de dierenarts tafel gezet en een dierenarts in opleiding heeft haar even nagekeken, gewoon even voor de leuk. Ze vindt het allemaal wel prima.

Ze weegt nu 5,5 kg 🙂

 

 

 

 

Enzo update

Mensen vragen hoe het nu met Enzo gaat, dus even tijd voor een update. Helaas kunnen zijn updates niet altijd alleen maar vrolijk zijn.

Sinds een paar maanden gaat het steeds slechter met Enzo. Hij vindt zelf dat er niks aan de hand is hoor, maar hij wordt zwakker in zijn achterhand, loopt stijver en houdt zijn staart lager. Zijn onderrug zit enorm vast. Regelmatig hoor ik nagels schapen over het asfalt omdat hij zijn poten niet goed optilt en soms zakt hij zelfs door achterpoten heen of valt om bij het plassen.

Deze klachten hebben veel weg van de vreselijke ziekte DM. Dit komt bij Duitse herders veel voor, bij de Hollander zijn er in Duitsland slechts enkele dragers bekend. De kans dat het hier om DM gaat is dus erg klein, maar om het echt uit te kunnen sluiten heb ik het wel laten onderzoeken. Uitslag is nog niet binnen.

Maar als het geen DM is, dan is het het de spondylose die deze klachten veroorzaakt waarbij zenuwen ongelukkig knel zitten (Wil ik dit echt heel zeker weten, zal ik een CT-scan moeten doen.).

Tot die tijd ben ik zoekende naar wat voor Enzo helpt. Hij krijgt egelmatig osteopathie behandelingen en ik geef hem nu al een poos cbd olie en thc olie, dit lijkt hem te helpen, maar de laatste tijd toch onvoldoende. Daarnaast krijgt hij duivelsklauw, curcuma en omega 3 olie. Sinds vorige week ben ik overgestapt op dagelijks reguliere pijnstillers.

Hij speelt en rent nog vrolijk rond hoor. Ik merk alleen dat hij na een half uurtje/ 3 kwartier wandelen wel moeier wordt, meer hijgt en meer in stijve telgang loopt.

Tijdens het mantrailen werkt zijn koppie nog geweldig, maakt nog steeds stappen vooruit en heeft hij echt lol, maar zijn achterhand slungelt er achteraan… Vooral bij het terug lopen van slachtoffer naar de auto is het het ergst, dan is de adrenaline eruit…

Ik moet serieus gaan nadenken of ik dit met hem kan blijven doen. Het mantrailen zelf vindt hij geweldig, maar het langere tijd in de auto liggen hakt er steeds erg in. Vooral op koude dagen. Betrouwbaar inzetbaar is hij nu sowieso niet, na paar honderd meter is zijn concentratie al minder… Het is nou eenmaal echt een hele intensieve inspanning waarbij enorm veel focus en concentratie van de hond gevraagd wordt. Daarbij kun je het niet maken om bij een inzet met een gammele hond aan te komen zetten. Het laatste wat wij willen als inzetgroep is valse hoop en slechte kwaliteit leveren door honden te gebruiken die onder de maat werken.

Dus misschien beter er helemaal mee stoppen?
Dit is vind ik voor nu nog even een te moeilijke beslissing…

4 jaar lang werk ik met Enzo toe naar een inzetbare hond. 4 jaar lang, zo’n 10-15 uur per week investeer ik in het mantrailen, bivaks, seminars… En dan is hij dan nu eindelijk op inzetbaar niveau… en hij wil zo graag..

Het is niet dat ik niet leer of geniet van de weg hier naar toe, het gaat mij heus niet alleen maar om het einddoel, maar als je zo hard ergens naar toe werkt is dit gewoon een enorme domper.

Voor nu blijf ik nog even hoop houden dat met warmere dagen en betere pijn medicatie hij lichamelijk weer sterk genoeg gaat worden om nog een poos mee te draaien binnen het mantrailen. Hij is tenslotte nog maar 6.

 

2017

Nog een weekje en dan is het jaar 2017 alweer afgelopen.

Het jaar 2017 stond voor Enzo in het teken van veel mantrailen, mountainbiken en leuke wandelingen. We hebben met het mantrailen o.a. het aanleg examen behaald en met de mantrailgroep bijgestaan bij inzetten. Daarnaast waren er ook dit jaar weer workshops, demo’s, seminars en bivaks waar Enzo en ik van genoten hebben.

Hij heeft dit jaar echt heel mooi werk laten zien waar ik trots op ben 🙂

 

We hebben dit jaar ook veel leuke mountainbike tochten gemaakt van 10 tot 30 km dwars door de bossen. Enzo vindt dit echt heerlijk. Enkele keren ook samen met Marjon en haar Hollander Joy, erg leuk. Vooral Amerongen, wat een gave route is dat!!
Route en foto’s: https://www.relive.cc/view/1151148207?r=wa

Filmpje: https://youtu.be/rt6jtO_U1HU

Enzo met Zus Eshra

Enzo met logees hulphonden in opleiding Sox en Koen

Zoekspelletje: https://youtu.be/WC4u9VBQcaY

Voor het geval dat mensen denken dat Enzo alleen maar actief is geweest dit jaar..

 

Helaas ook wat minder leuke dingen. Enzo is de laatste weken slechter gaan lopen. Veel pijn en stijfheid vanuit zijn rug. Zijn concentratie tijdens het mantrailen is momenteel duidelijk wat minder. Ik doe mijn best voor hem wat ik kan met behandelingen, supplementen en medicatie.

Nu hard gaan duimen dat in het nieuwe jaar hij hier minder last van gaat hebben.

Erg benieuwd wat het komende jaar ons gaat brengen…

 

 

Zomer 2016

 

 

Aangezien het momenteel alweer vol op herfst is, is het tijd voor een terugblik op de zomer.

Het gaat prima met Enzo. Bijna 5 jaar nu. Wat gaat dat snel zeg. Zijn rug blijft rot. Hij krijgt 1x in de 2 maanden een acupunctuur en bioresonantie behandeling en als supplementen joint comp van phytonics, throsis form tabletten en cbd olie. Deze combinatie werkt voor hem het beste en loopt hij beter mee.

27 juli Rescue dag Vlissingen

Onze mantrailgroep was dit jaar uitgenodigd om met een stand te komen staan op de Rescuedag Vlissingen en demo’s te geven. Dit is een onwijs groot evenement waar vele reddings- n hulp organisaties uit nederland en europa bij elkaar komen.

Fijn dat we aan het publiek konden laten zien wat wij doen, maar ook hoe wij het doen en dat we zo prettig samenwerken met de vlaktezoekhonden van de samenwerkende reddingshondenorgansaties.

Enzo en ik gaven 2 korte demo’s. De lengte van het spoor stelde natuurlijk weinig voor, maar het was een leuke kans om te kunnen oefenen met de vele afleidingen en mensenmassa’s.

 

Eind aug. 3-daagse bivak Zuidwolde

In Augustus hadden wij een bivak in Zuidwolde. 3 dagen kamperen en trainen met de groep. Enzo heeft deze dagen o.a. zeer gemotiveerd voor het eerst een prachtig 20 uur oud spoor (EB) met verve uitgewerkt, super trots. Zondag een gezamenlijke inzetoefening, waar zowel mantrailers als vlaktezoekhonden van Sirius aan mee hebben gedaan. Was weer een hele gave bivak!

 

September – vakantie Denemarken

2 weken heerlijk kamperen met zn 4tjes. Rust, tijd, zon, strand en elkaar. Meer ingrediënten hadden wij niet nodig 🙂

 

 

Op naar de winter!

 

Winter/voorjaar 2016

Na ruim een half jaar is het echt weer eens tijd voor een update vonden volgelingen 😛
Het mantrailen gaat nog altijd in een stijgende lijn vooruit met hem. Wat is hij toch gedreven! Hij geeft alles. We trainen elke woensdag en hele zondagen. Inmiddels lopen we soms sporen van paar uur oud en double blind (niemand die weet hoe het spoor loopt), dwars door bosgebieden (niet op de paden), door woonwijken en winkelcentra. Onze passie.

Geur van het slachtoffer..

Aan het werk..

Gevonden..!

Geurvoorwerp aanbieden..

Aan het werk..

Gevonden! 

Maar we hebben er ook een nieuwe hobbie erbij; Hooperen. Behendigheid vind ik te belastend voor zijn rug en het leuke van hooperen (en tegelijk ook de uitdaging) is het niet mee mogen lopen. Op afstand vanaf 1 plek moet ik hem door het parcour en de hoopers begeleiden. Enzo vindt dit prachtig.

 

Omdat zwemmen een goede manier is om zijn conditie en spieropbouw te trainen zonder dat zijn rug overbelast raakt, ben ik dat meer met hem gaan doen. En het leuke is om tijdens het zwemmen, het sturen vanuit het hooperen te combineren. Vanuit de waterkant naar links of rechts sturen waardoor hij in het water parcourtjes zwemt. Uiteraard doet hij dit allemaal voor een bal.

In april dit jaar was het moment daar om Enzo zijn nakomelingen bij elkaar te zien op de nestendag. Ze zijn nu een jaar oud. Daar werd het nest en de ouders gekeurd door de rasvereniging. Erg leuk om te zien en mooie hondjes zijn het geworden 🙂

Ik met papa Enzo..

Zoon:

Dochters:

 

De afgelopen winter waren wel momenten dat Enzo wat stijver liep als het koud was of als hij een tijd gelegen had. De spondylose neemt toe. Daar waar het eerst maar 1 ‘bruggetje’ was, zijn er nu meer aan het bijkomen. En vooral het proces van het naar elkaar toe groeien van de rugwervels totdat het daadwerkelijk een gesloten bruggetje is, is een pijnlijk proces. Ik heb gemerkt dat acupunctuur en enkele natuurlijke middelen hem erg helpen, dus dat blijven we doen. Behalve zijn rug is hij gelukkig kerngezond.

Buiten het werk om blijft het een heerlijke sul. Een echte goedzak, wat ook weer te merken is met een pup in huis (tijdelijk voor hulphond, totdat er een gastgezin gevonden is). De pup laat Benji met rust, want die laat duidelijk merken dat hij geen gedoe om zich heen wil, maar Enzo, die is de pineut.. scherpe puppietanden in oren, lippen, staart.. hij laat het allemaal maar gebeuren en speelt leuk met de pup. Een knuffelkont met mensen, een nerdje als het op oefeningetjes aankomt en een enorm gedreven en energieke werker als het om het serieuzere werk gaat. Wat een fijne hond 🙂

Foto’s okt 2015 – mei 2016

 

 

De komende maanden staan ons weer een paar kampeer avonturen te wachten, zin in!

Tot de volgende update!

Zomer 2015

Inmiddels is het alweer oktober, dus tijd voor een terugblik op de zomer van 2015!

Om te beginnen hebben de kids van Enzo allemaal een fijne plek gevonden en gaat het super met ze. Dit waren de pups toen we met papa Enzo langs gingen bij de fokker toen de pups 8 weken oud waren:

Inmiddels zijn ze ruim 5 maanden. Dit is bijvoorbeeld zijn zoon Duke:

En zijn zoon die nu in Amerika woont:

Qua gezondheid dit keer geen rare dingen. Ik ben met Enzo afgelopen maanden 2x bij een holistische dierenkliniek geweest (Den Hoek) om hem energetisch door te laten meten. Op deze manier kan er gemeten worden of hij pijn heeft en eventuele andere blokkades in zijn gewrichten of organen. Bij het doormeten zijn geen schokkende dingen naar boven gekomen. De lever werkt wat harder maar niet anders dan bij andere honden van hetzelfde type (prikkelgevoeligheid/stress heeft veel invloed op de lever). Op zijn rug is weinig pijn gemeten. Dus dat is fijn om te weten. Ik heb Puur Spondy meegekregen waarin de medicatie verwerkt zitten die met het energetisch doormeten naar boven kwamen (o.a. voor gewrichten en zijn lever) en phytonics Joint comp poeder. Ik ga hem jaarlijks laten checken in deze kliniek en zodra hij pijnklachten krijgt wellicht accupunctuur en fysio/hydro therapie. Maar voorlopig hou ik er gewoon qua bewegingen rekening mee dat hij spondylose heeft en hoop ik dat de natuurlijke medicatie genoeg ondersteuning biedt.

We zijn deze zomer o.a. een paar dagen op bivak geweest met de mantrailgroep. Kamperen, mantrailen, BBQ, nog meer mantrailen en gezelligheid, was erg leuk! Ook de survival samen met de mantrailgroep een maandje terug was super! Allerlei opdrachten en wandelroutes uitzoeken, kanoën en zelfs hangen in een kabelbaan. Die held deed het allemaal.

Bivak (juli):

Lekker samen slapen in de tent

Slachtoffer gevonden! (Ja Henk zit hieronder verstopt!)

Kampvuurtje

Survival (12 sept):

Kruiwagen opdracht

Op de vlot naar de overkant

Wiebelbrug

Met de kano

Daar hangt hij dan..

Daar gaan we!

We zijn inmiddels na een proefperiode officieel lid van Mantrailgroep Nederland.
Kijk voor meer informatie over deze groep op: http://www.mantrailing.nl

Filmpje met wat basisschool kunstjes. Ik zal snel een verder gaan met middelbare en hogeschool oefeningetjes

En zomaar nog wat foto’s van deze zomer…

Mooie bergen en diepe dalen…

Enzo is 19 april papa geworden van 6 prachtige hummeltjes! 4 teefjes en 2 reutjes. Ik ben zo vreselijk benieuwd hoe deze op gaan groeien. We zijn al bij ze geweest toen ze 1 week oud waren en inmiddels hebben ze hun oogjes al open en oortjes staan. Binnenkort er snel weer heen, ik kan niet wachten!

Drie weken terug hebben we een uitgebreide gedragstest en exterieur keuring gedaan. Hij is hier glansrijk geslaagd, de gedragstest doorliep hij met gemak en Enzo heeft hiermee het certificaat van fokgeschiktheid ontvangen door de Vereniging Van de Hollandse Herder. Ook voor de NHC stond hij geregistreerd als geschikte dekreu. Echter ben ik deze week keihard geconfronteerd dat dit weinig zegt over de daadwerkelijke geschiktheid van een goede dekreu.

Twee volle zussen van Enzo bleken spondylose te hebben waardoor ik vorige week een foto van Enzo zijn rug heb laten maken. Mijn angst werd werkelijkheid… Ook Enzo heeft nu al op 3 jarige leeftijd al spondylose!! Net als zijn vader, oom, tante en halfbroer waar ik niks van wist.

De aanleg voor spondylose is duidelijk ook erfelijk bepaald dus ik heb besloten Enzo direct uit de fok te halen en hij van mij dus van de dekreuen lijst van de 2 rasverenigingen afgehaald moet worden. Pijnlijk, heel pijnlijk. Ik had dromen om nog veel meer nakomelingen van hem op te zien groeien. Van een geschikte combinatie had ik een dochter van hem willen houden om daar mee te kunnen gaan fokken om een bijdrage te kunnen leveren aan leuke en gezonde honden. Die droom zal ik helaas naast mij neer moeten gaan leggen. Momenteel heeft Enzo nog nergens last van. Gelukkig zit de spondylose op een plek die volgens de dierenarts gunstig is. Uiteraard ga ik op zoek naar alle mogelijke middelen en mogelijkheden om te zorgen dat Enzo zo lang mogelijk pijnvrij door het leven kan gaan.

Kwaad, verdrietig en verbijsterd. Waarom wordt er zo weinig getest, waarom wordt er gedaan alsof spondylose slechts een slijtage is om toch nog te kunnen fokken met desbetreffende honden… waarom kunnen mensen hun trots niet aan de kant zetten om zulke aandoeningen openbaar te maken? Alleen maar roepen ‘De Hollandse herder is een gezond ras’ maar ondertussen blijven fokken met afwijkingen binnen een veel te kleine genenpoel… in de lijn voor Enzo zitten helaas geen zeldzaam gebruikte fokhonden, er zullen nog veel en veel meer honden zijn met spondylose en hoe meer ik er mij in verdiep, hoe meer ik dat ook terug zie. Alleen als er getest wordt en het openbaar gemaakt wordt kunnen fokkers weloverwogen beslissingen nemen. Zolang dat niet gebeurd wordt dat heel moeilijk tot onmogelijk. Bij de Hollanders vinden veel mensen ED testen al onzin, laat staan spondylose op 3a4 jarige leeftijd voordat er mee gefokt kan worden..

Natuurlijk ben ik heel trots op de 6 kleine Enzootjes die er nu zijn, maar het voelt wel dubbel. Ik hoop zo dat deze 6 hummeltjes geluk gaan hebben..

Godzijdank kunnen we onze grootste passie blijven uitvoeren. Mantrailen is niet te zwaar belastend voor de rug. En wat doet mijn grote vriend dit toch geweldig goed! Zo geconcentreerd en vol drive. Elke week zien we hem hier in groeien. Zo trots ben ik op hem en wij genieten er zo van om dit te doen! Ik hoop dit nog heel erg lang met hem te kunnen doen.

Gisteren was Enzo een dagje mee naar de camping van mijn ouders. Een caravan midden in het bos. Enzo was heel braaf en kon lekker los lopen zonder op konijnen te gaan jagen, vond ik heel netjes van hem. Mijn kleine neefje van net 2 jaar heeft balletje kunnen gooien met hem, zo schattig en zo lief hoe Enzo dan is. Wat kun je toch gek zijn op een hond…

Mijn knappe vent..

Zetja en de 6 hummeltjes…

Reutje grijs..

De grote dikzak van het nest, net als zijn papa