Winter/voorjaar 2016

Na ruim een half jaar is het echt weer eens tijd voor een update vonden volgelingen 😛
Het mantrailen gaat nog altijd in een stijgende lijn vooruit met hem. Wat is hij toch gedreven! Hij geeft alles. We trainen elke woensdag en hele zondagen. Inmiddels lopen we soms sporen van paar uur oud en double blind (niemand die weet hoe het spoor loopt), dwars door bosgebieden (niet op de paden), door woonwijken en winkelcentra. Onze passie.

Geur van het slachtoffer..

Aan het werk..

Gevonden..!

Geurvoorwerp aanbieden..

Aan het werk..

Gevonden! 

Maar we hebben er ook een nieuwe hobbie erbij; Hooperen. Behendigheid vind ik te belastend voor zijn rug en het leuke van hooperen (en tegelijk ook de uitdaging) is het niet mee mogen lopen. Op afstand vanaf 1 plek moet ik hem door het parcour en de hoopers begeleiden. Enzo vindt dit prachtig.

 

Omdat zwemmen een goede manier is om zijn conditie en spieropbouw te trainen zonder dat zijn rug overbelast raakt, ben ik dat meer met hem gaan doen. En het leuke is om tijdens het zwemmen, het sturen vanuit het hooperen te combineren. Vanuit de waterkant naar links of rechts sturen waardoor hij in het water parcourtjes zwemt. Uiteraard doet hij dit allemaal voor een bal.

In april dit jaar was het moment daar om Enzo zijn nakomelingen bij elkaar te zien op de nestendag. Ze zijn nu een jaar oud. Daar werd het nest en de ouders gekeurd door de rasvereniging. Erg leuk om te zien en mooie hondjes zijn het geworden 🙂

Ik met papa Enzo..

Zoon:

Dochters:

 

De afgelopen winter waren wel momenten dat Enzo wat stijver liep als het koud was of als hij een tijd gelegen had. De spondylose neemt toe. Daar waar het eerst maar 1 ‘bruggetje’ was, zijn er nu meer aan het bijkomen. En vooral het proces van het naar elkaar toe groeien van de rugwervels totdat het daadwerkelijk een gesloten bruggetje is, is een pijnlijk proces. Ik heb gemerkt dat acupunctuur en enkele natuurlijke middelen hem erg helpen, dus dat blijven we doen. Behalve zijn rug is hij gelukkig kerngezond.

Buiten het werk om blijft het een heerlijke sul. Een echte goedzak, wat ook weer te merken is met een pup in huis (tijdelijk voor hulphond, totdat er een gastgezin gevonden is). De pup laat Benji met rust, want die laat duidelijk merken dat hij geen gedoe om zich heen wil, maar Enzo, die is de pineut.. scherpe puppietanden in oren, lippen, staart.. hij laat het allemaal maar gebeuren en speelt leuk met de pup. Een knuffelkont met mensen, een nerdje als het op oefeningetjes aankomt en een enorm gedreven en energieke werker als het om het serieuzere werk gaat. Wat een fijne hond 🙂

Foto’s okt 2015 – mei 2016

 

 

De komende maanden staan ons weer een paar kampeer avonturen te wachten, zin in!

Tot de volgende update!