Mooie bergen en diepe dalen…

Enzo is 19 april papa geworden van 6 prachtige hummeltjes! 4 teefjes en 2 reutjes. Ik ben zo vreselijk benieuwd hoe deze op gaan groeien. We zijn al bij ze geweest toen ze 1 week oud waren en inmiddels hebben ze hun oogjes al open en oortjes staan. Binnenkort er snel weer heen, ik kan niet wachten!

Drie weken terug hebben we een uitgebreide gedragstest en exterieur keuring gedaan. Hij is hier glansrijk geslaagd, de gedragstest doorliep hij met gemak en Enzo heeft hiermee het certificaat van fokgeschiktheid ontvangen door de Vereniging Van de Hollandse Herder. Ook voor de NHC stond hij geregistreerd als geschikte dekreu. Echter ben ik deze week keihard geconfronteerd dat dit weinig zegt over de daadwerkelijke geschiktheid van een goede dekreu.

Twee volle zussen van Enzo bleken spondylose te hebben waardoor ik vorige week een foto van Enzo zijn rug heb laten maken. Mijn angst werd werkelijkheid… Ook Enzo heeft nu al op 3 jarige leeftijd al spondylose!! Net als zijn vader, oom, tante en halfbroer waar ik niks van wist.

De aanleg voor spondylose is duidelijk ook erfelijk bepaald dus ik heb besloten Enzo direct uit de fok te halen en hij van mij dus van de dekreuen lijst van de 2 rasverenigingen afgehaald moet worden. Pijnlijk, heel pijnlijk. Ik had dromen om nog veel meer nakomelingen van hem op te zien groeien. Van een geschikte combinatie had ik een dochter van hem willen houden om daar mee te kunnen gaan fokken om een bijdrage te kunnen leveren aan leuke en gezonde honden. Die droom zal ik helaas naast mij neer moeten gaan leggen. Momenteel heeft Enzo nog nergens last van. Gelukkig zit de spondylose op een plek die volgens de dierenarts gunstig is. Uiteraard ga ik op zoek naar alle mogelijke middelen en mogelijkheden om te zorgen dat Enzo zo lang mogelijk pijnvrij door het leven kan gaan.

Kwaad, verdrietig en verbijsterd. Waarom wordt er zo weinig getest, waarom wordt er gedaan alsof spondylose slechts een slijtage is om toch nog te kunnen fokken met desbetreffende honden… waarom kunnen mensen hun trots niet aan de kant zetten om zulke aandoeningen openbaar te maken? Alleen maar roepen ‘De Hollandse herder is een gezond ras’ maar ondertussen blijven fokken met afwijkingen binnen een veel te kleine genenpoel… in de lijn voor Enzo zitten helaas geen zeldzaam gebruikte fokhonden, er zullen nog veel en veel meer honden zijn met spondylose en hoe meer ik er mij in verdiep, hoe meer ik dat ook terug zie. Alleen als er getest wordt en het openbaar gemaakt wordt kunnen fokkers weloverwogen beslissingen nemen. Zolang dat niet gebeurd wordt dat heel moeilijk tot onmogelijk. Bij de Hollanders vinden veel mensen ED testen al onzin, laat staan spondylose op 3a4 jarige leeftijd voordat er mee gefokt kan worden..

Natuurlijk ben ik heel trots op de 6 kleine Enzootjes die er nu zijn, maar het voelt wel dubbel. Ik hoop zo dat deze 6 hummeltjes geluk gaan hebben..

Godzijdank kunnen we onze grootste passie blijven uitvoeren. Mantrailen is niet te zwaar belastend voor de rug. En wat doet mijn grote vriend dit toch geweldig goed! Zo geconcentreerd en vol drive. Elke week zien we hem hier in groeien. Zo trots ben ik op hem en wij genieten er zo van om dit te doen! Ik hoop dit nog heel erg lang met hem te kunnen doen.

Gisteren was Enzo een dagje mee naar de camping van mijn ouders. Een caravan midden in het bos. Enzo was heel braaf en kon lekker los lopen zonder op konijnen te gaan jagen, vond ik heel netjes van hem. Mijn kleine neefje van net 2 jaar heeft balletje kunnen gooien met hem, zo schattig en zo lief hoe Enzo dan is. Wat kun je toch gek zijn op een hond…

Mijn knappe vent..
Afbeelding